
پارههایِ تنم فدایِ تنت به فدایِ نخی ز پیروهنت هر دو قربانِ خشکیِ دهنت جانشان نذرِ جسمِ بیکفنت پیشِ تو بلکه روسفید شوم بایَدَم مادرِ شهید شوم مظلوم، مظلوم، مظلوم ای حسین جان ... من خودم یک تنه از کرب و بلا میبَرَمَت چه کسی گفته که پاشیده شده لشگرِ تو وای از معجرِ من، معجرِ من، معجرِ من وای از حنجرِ تو، حنجرِ تو، حنجرِ تو