عقب عقب رفته، دشمنِ تبهکار جلو جلو اومد، وقتیکه علمدار با نگاه نافذ، با این طرز رفتار چه میکنی عباس، نقابتو بگذار خونِ علی به جوش اومده دیدفعه تو رگِ گردنش گرد و خاک میکنه وسط معرکه با نگاه کردنش اگه حسین میذاشت، یه نقشههایی داشت واسهی دشمنش کمتر داره میگیره، جلو چشاشو خون واسهی دشمنش، میکشه خط و نشون الله اکبر از، هیبت و حشمتش که داره باز میگه، علی اکبر اذون شبیهِ سپاهه، حضرت سلیمان دشمنا شبیهِ، مورچههای حیران چشماش مثل والفجر، صورتش الرحمن تفسیر میشه با اون، آیههای قرآن شبیهِ زلزله، وسط واقعه کیه داره میاد؟ سورهی صورتش فاتحه میخونه اگه حسین بخواد آیه آیه اذان، داره میشه خطاب واسه صمود وعام تا اون آخر انگار که باباش علی، ... آیهی رحمته، فقط تو این قامته بسم رب الحسین، ذکر روی لبش داره اون از علی، ارث شهادته حیدر... اَنَا مِن اباالفضل، همیشه پا برجاست معنی میشه اسلام، با حضرت عباس تا خود خدا و تا این دنیا دنیاست پرچم این آقا، تا همیشه بالاست تا کمر خم میشه، یکه تاز حسین جلو چشم همه یلِ اُمُ البنین هر جایی گیر کنه میگه یا فاطمه غمِ دلش میره، هر کسی اسمشو میکنه زمزمه