روی آب مونده هنوز جای دست تو
که فرات افتاده به پای دست تو
علم افراشته خدا هم مثل حسین
(میون عرشه بلندای دست تو) ۲
عَلم عشق رو به شونه داری
از علی خیلی نشونه داری
تو همه ادیان دیوونه داری
تا نقابو بر می‌داری میشه پیدا علی
سرِ تیغت میگه: این کسی نیست الا علی
همه لشگر نه فقط، خدا هم پیدا نکرد
یه تفاوت در مقایسه‌‌ی تو با علی
(اباالفضل، جان من، جانان من، جانان من)۳
دو تا بازوشو فرستاده به مصاف
که حساب ختم علی رو کرده صاف
به دور گردن یل‌های معرکه
تیغ ابروش رو فرستاده به طواف
یل پیکاره، که علمداره
مرد ایثاره، یه قسم داده
از حسین چشم رو (برنمیداره) ۳
ضربات تیغ دست تو از بس مهلکه
جوری نسل دشمن علی رو برداشته که
همه مات جنگتند و میگن به هم ببین
که خداوند یک علی دگر هم داشته که
اباالفضل...
(خم ابروش رو به میدون روونه کرد)۲
تموم لشگریا رو نشونه کرد
لشگری خورد تا نگاهش به ابروهاش
(سراشون تا به جهنم کمونه کرد)۲
این ابالفضله خود کراره
که خداوند هر چه ایثاره
با اباالفضل دل چه غمی داره
بی اباالفضل این سفینه دیگه لنگر نداشت
بی اباالفضل پهلوان و وفا مظهر نداشت
به روی خاک دستشو جاگذاشت ثابت کنه
که از عشقش به امام خودش دست بر نداشت
