پای غمت گیرم حسین

پای غمت گیرم حسین
نوشته کتابتم دیدم حسین
از غیر تو سیرم حسین
آخر یه شب تو روضه می‌میرم حسین

هرشب باید مجنونت شم
لیلا کیه؟ لیلا تویی قربونت شم
بی‌سر و بی‌سامونت شم
کاشکی یه شب کرب و بلا مهمونت شم
جانم حسین

پا روضه‌هاش قلبم گرفت
قاب چشمامو بارون نم‌نم گرفت
گفتم حسین گریم گرفت
انقد مرده که دست نامردم گرفت
یا اباعبدالله

خورده به هم نظم تنت
خسته شدن اما هنوز می‌زدنت
غرق به خون پیراهنت
رد می‌شدن با مرکب از رو بدنت

غارت کردن پیراهنو
هرچی که بود از خیمه ها دزدیدنو
رفتی حسین با رفتنت کشتی منو

از سرشون زیاد بودی کمت کردن
بعد سه روز دهاتیا جمعت کردن
حسین جان

غروب جمعه بعد عاشورا دلگیره زهرا دلگیر شد
همین که شمر سرو برید زهرا دلگیر شد

می‌گن یکی برات یه کاسه آب آورده، ای مادر مرده
خودت بگو کی پیرهن کهنتو در آورده، ای مادر مرده

کج می‌بریدن حلقومتو رج به رج می‌بریدن
کوتاه نیومد گفتم باهات راه بیان راه نیومدن

بی چشم و رو بود
اونی که با خواهرت رو‌به‌رو بود