وقتی دل آدم از غمی گرفت

وقتی دل آدم از غمی گرفت 
از تمومِ آدما می‌بره پناه به مادرش
حالا منم اومدم نگام کنه 
خانمی که عمریه مادرِ برای نوکرش

حال خوب من به لطف مادریِ فاطمه‌است
این نشاط زندگی از نوکریِ فاطمه‌است

مادرم فاطمه‌است
سایه‌ی روی سرم فاطمه‌است

تکیه‌گاه تا فاطمه‌است 
(ذکر من یا فاطمه‌است)۲

بین همه آدمای زندگیم کی شبیه مادره 
هی بپرسه حال آدمو 
کافیه یه لحظه دور بشی ازش 
میگه زیر لب خدا حفظ کن از خطر تو بچه‌امو

شک نکن که فاطمه امشب صدا زده تو رو 
مادری که مهربونه چون نخواست بدِ تو رو

الگوی مادراست 
فاطمه مادرِ ما نوکراست 

تکیه‌گاه تا فاطمه‌است 
(ذکر من یا فاطمه‌است)۲