ببخش حسین

من همه چیمو باختم و دیگه حتی آبرویی هم ندارم
دل‌خوشیم اینه که هنوز، میذاری تو هیئتِ تو پا بزارم

آره منم همون‌که برد، دلشو لذت گناه
آره منم همون رفیق، که جا زد از میونِ راه

حالا ببین که پایینه سرم، ببخش حسین  
اگه ردم کنی کجا برم، ببخش حسین
منو به گریه های مادرم، ببخش حسین

ابا عبدالله...


این دل هر جاییِ من، جونمو به لب رسونده تو میدونی
از نفس انداخته منو، ببین از کفم داره میره جوونی

آقا خودت یه کاری کن، که بمونم تو این مسیر
تویی تو کشتی نجات، بیا و دستمو بگیر

جوونی سن خامی و خطاست، ببخش حسین
همیشه بخشش از بزرگتراست، ببخش حسین
رضایتت رضایت خداست، ببخش حسین

ابا عبدالله...