محرم آمد و عیدم عزا شد
هرشب درون دل خود ترسیدم
صد شکر که من محرمت را دیدم
**********
هوای میکده را هر که مغتنم بشمارد
به جای نافله‌اش تیغه‌ی علم بشمارد
خوشا کسی که حریم طهور روضه‌ی او را
رواق جامه‌ای از روضه‌ای ارم بشمارد
قلوب ما همگی باب قبله‌ی حرم اوست
رواق سلطنتش را اگر حرم بشمارد
به پای بوسی زوّار او، مَلَک بشتابد
ثواب آبله‌ها را قدم قدم بشمارد
نهاد صورت خود را به روی صورت جَونش
خدا کند که مرا نیز، محترم بشمارد
فدای آنکه حبیب است یا زهیر خیامش
هزار مرتبه جان داده است و کم بشمارد
شده‌است رشک ملائک، رسول ترک حریمش
خوشا کسی که خودش را سگ حرم بشمارد
گدای دانه‌ی تسبیح اشک فاطمه هستیم
خدا کند که مرا لایق کَرم بشمارد
هزار و نهصد و پنجاه تا ستاره‌ی خود را
به آسمان تنش تا سپیده دم بشمارد
