ای جان جهان، جهان جان ادرکنی
قیّوم زمین و آسمان ادرکنی
احیاگر صد دم مسیحا اَلغَوث
یا حضرت صاحبَ الزمان ادرکنی
یا صاحب الزمان (۲ّ)
این اشک نیست، آب زلال و مطهّر است
این چشم نیست، چشمه‌ای از حوض کوثر است
ظرف نزول رحمت پروردگار شد
چشمی که پای مجلس این روضه‌ها، تراست
چشمی که بیشتر به خودش گریه دیده است
فردا کنار فاطمه با آبرو تر است
ما خشک می‌شویم ولی بار می‌دهیم
دنیای گریه مزرعه‌ی سبز محشر است
فرموده است حضرت صادق؛ هر آنکسی
گریان جدّ من شده، با من برادر است
در حجّ و در عبادت و در سجده‌های شب
گریه‌کن حسین شریک پیمبر است
ما را از این تلاطم دنیا هراس نیست
تا کشتی نجات حسینی شناور است
بر من لباس نوکریم را کفن کنید
نوکر بهشت هم برود باز نوکر است
