می‌برد دل گنبد تو

می‌برد دل گنبد تو

[ حاج جواد حیدری ]
می‌برد دل، گنبد تو بیشتر با پرچمت 
هر تکانش، می‌تکاند غم ز دلها پرچمت

در فراز و در نشیب این جهان، دریافتیم
هرچه بالا رفت پایین آمد الا پرچمت

هرکسی یک محرمی دارد برای خویش و من
حرف هایم را همیشه‌‌ گفته‌ام با پرچمت 

ریشه‌اش حبل‌المتین وقت تلقین من است
با تکانش زنده کرد مرده‌ها را پرچمت

آسمان، سقف حسینیه است و منبر، کوه‌ها
رعد، ناله، سینه زن موج است و دریا، پرچمت

ارمنی‌‌ها هم ارادتمند درگاه تواند
دیده‌ام ماه محرم در کلیسا پرچمت

من یقین دارم بساط روضه حاجت می‌دهد
پس مدد یا فرش روضه، پس مدد یا پرچمت

دست بر پرچم کشیدم، دست از جرمم کشید
وقت توبه هم کشیده جور من را پرچمت

خادمان روضه را با سایه‌ی طوبی‌ چکار 
سایه‌اش روی سر ما هست آقا پرچمت

پهلوان هر سپاهی را علمدارش کنند
نیست بی‌خود که رسیده دست سقا پرچمت

اولین پرچم همان پیراهن خونی تو
بوی مقتل می‌دهد، نصب است هرجا پرچمت 

چادر بی‌بی نشد، ای کاش می‌شد لااقل
ای بزرگ قوم، می‌پوشاندنت با پرچمت

حسین جان 
حسین‌جان حسین‌جان حسین‌جان حسین‌جان

*****************

اول هرسخن مدد زینب
اوج ایمان ده است و صد زینب

هو سند بود و مستند زینب
کعبه‌ی ما الی‌الاَبَد زینب

نام او افتخار آل‌الله
زینب ای حضرت جلال الله

مرجع صبر هر رسول و نبی
آیت الله امّت عربی 

نیست مانند او خدا نسبی
بَه عجب هیبتی! عجب غضبی!

مؤمنم مؤمنم به اسلامش
همه سجده کنیم بر نامش

کرمش منشأ همه برکات
چادرش حبل ماست بین صراط 

شیر غرّان مقابل خطرات
فخر سادات زینب السّادات

عرش روی عصاش قائمه است
از تمام جهان فاطمه است

نظرات