علی بمیره رو لبهات بگو بخند نباشه
پرِ تو باید اسیرِ غمِ گزند نباشه
نیاز عالم و آدم به نیم نگاه توعه
تنت به ناز طبیبان نیازمند نباشه
دیدی آخر، نازنینم
چشمِ مَردم، زد زمینم
کسی ندیده بود تا حالا، بلرزه شونهم
کسی ندیده بود آتیشو، میون خونهم
کسی ندیده بود تا حالا تو رو اینجوری، آروم جونم
(آه زهرا)
ببین دیگه جلو مردم سرم بلند نمیشه
همش میگی که درِ غصه رو ببند نمیشه
اگه که صد دفعه از تن سر علی ببرند
یه ضربهای که به بازوی تو زدند نمیشه
خیلی بد شد واسه حیدر
دسته بسته مرد خیبر
من غرورم بد شکسته
تو بخند باز جون حیدر
مگه نمیبینی اشکا رو تو چشم حیدر
کسی ندیده بود تا حالا تو رو اینجوری، سپاهِ حیدر
کسی ندیده بود تا حالا بلرزه شونهت آروم جونم
(آه زهرا)
دل تو حرفی برام غیر سوز و آه نداره
سر تو غیر داغ قتلگاه نداره
گریز روضهی روز دهم همین جملهست
پناه عالمیان زینبت پناه نداره
بین مقتل جسمِ بی سر
شاهِ تشنه مُثله پیکر
اهل خیمه بی پناهن
در هجوم صد نگاهن
میون قتلگاه افتاده، غریب مادر
نالهی خانوما توو خیمه، حسینِ بی سر
کجایی که ببینی نامردا اومدن بردن معجر
حسین بی سر
*****
(انصاف نیست لشکر کوفه کفن شود
عریان تو را مقابل زینب..)
