بانوی جلیله ای جانم عقیله

بانوی جلیله، ای جانم عقیله
نطقت بی‌بدیله، ای جانم عقیله
عباست کفیله، ای جانم عقیله

بانوی جلیله، ای جانم عقیله
نطقت بی‌بدیله، ای جانم عقیله
بدخواهت ذلیله، ای جانم عقیله

یاس و الماسی و یاقوت و عقیقِ یمنی
جمع زهرا و اباالفضل و حسین و حسنی
دختر حیدری و مثل علی بُت‌شکنی
به‌خدا زینبی و خواهر ارباب منی

یا زینب یا عقیلةُ العرب...

پَر زده قلبم به هوای تو
حرم و صحن باصفای تو
جان نوکرها به فدای تو

راهت سَلسَبیله، ای جانم عقیله
مستت جبرئیله، ای جانم عقیله
بدخواهت ذلیله، ای جانم عقیله

دخترِ عالِمه‌ی اُمّ اَبیها شده‌ای
بی‌سبب نیست اگر زینت بابا شده‌ای
خواهر بی‌مثَلِ حضرت سقّا شده‌ای
عمّه‌ی ذرّیه‌ی حضرت زهرا شده‌ای

همه‌ی دنیا خاک پای تو
فاطمه محو گریه‌های تو
جذبه‌ی حیدر تو نگاه تو

یا زینب یا عقیلةُ العرب...
****
به حال خودم رهام نکن، یه مِی به منِ خراب بِده
بَدم ولی بعد هر نماز، سلام منم جواب بده

پناه منی امام حسین، تو روزای بی‌کسی و غم
اگه به تو رو زدم می‌خوام، بیام حَرمت قدم قدم

چی میشه که فاصله‌م با تو یه قدم باشه
چی میشه تو این خوبات یه دونه بَدم باشه
یه نوکر بی‌چاره و نابلدم باشه

آقام آقام ای آقام...

صدامونو می‌شنوی اگه یه کم بهمون محل بِده
به ما بال و پَر واسه پریدن از قفس بِده

ابا‌عبدالله...