(باید غبار صحن تو را، طوطیا کنند آنان که خاک را به نظر، کیمیا کنند)۲ هو هوی باد نیست که پیچیده در رواق خیل ملائکند، رضا یا رضا کنند بازار عاشقان تو، از بس شلوغ بود ما نوکرت شدیم که مارا، سوا کنند هر گز نمیرد آنکه دلش، جلد مشهد است حتی اگر که بال و پرش را جدا کنند هر کس به مشهد آمد و حاجت گرفت و رفت او را به درد کرببلا مبتلا کنند پنجره فولاد رضا، برات کربلا میده هر می که میره مربلا، از حرم رضا میره سلطان علی موسی الرضا...