
دیشب به سرم باز هوای دگر افتاد در خواب مرا سوی خراسان گذر افتاد چشمم به ضریح شَه والا گوهر افتاد این شعر همان لحظه مرا در نظر افتاد با آل علی هر که در افتاد ور افتاد... **** این قبر غریبَ الغُرَبا، خسرو توس است این قبر مُعینَ الضُعَفا، شَمسِ شُموس است خاک درِ او مَلجأ ارواح و نفوس است باید زِ سرِ صدق بر این خاکِ دَر افتاد با آل علی هر که در افتاد ور افتاد... **** اولاد علی شافع یَوم عرصاتاند دارای مقامات رفیعُ الدرجاتاند در روز قیامت همه اسباب نجاتاند ای وای بر آنکس که بر این دَرّه در افتاد با آل علی هر که در افتاد ور افتاد... **** کام و دهن از نام علی یافت حلاوت گل در چمن از نام علی یافت طراوت هر کس که به این سلسله بنمود عداوت در روز جزا جایگهش در سَقَر افتاد با آل علی هر که در افتاد ور افتاد... **** توهین نمیکنم به کسی در غزل ولی هر کس کمی محبّت حیدر نداشته است خود را برای شعله مهیّا کند که او حق را به چشم دیده و باور نداشته است
یا حسینامام من
یا حسینامام رضا را خیلی خوب گفت