اَلا که غرق در انوارِ ذوالجَلال شدیم
هلالِ ماهِ رجب سر زده، هلال شدیم
کمال یافته‌یِ قُلّه‌یِ کمال شدیم
هَماره خاکِ قُدومِ علی و آلِ علی شدیم
مَهِ تَجَلیِ حُسن و جَمالِ لَم یَزَلی‌ست
خجسته باد که ماهِ محمد است و علی‌ست
مَهِ نماز و قیام و دعا و ذکر و سُجود
مَهِ وصالِ خداوندگارِ حَیِ وَدود
مَهِ چهار ولادت ز چهار رُکنِ وجود
مَهِ مبارکِ لبخندِ مهدیِ موعود
مَهِ نزولِ کراماتِ خالقِ اَزَلی‌ست
ولادتِ دو محمد، ولادتِ دو علی‌ست
طلوعِ این مَهِ فرخنده می‌دهد خبری
که سر زد از اُفُقِ عزت و شرف، گوهری
و یا ز دامنِ دریایِ معرفت گوهری
خدا به حضرتِ سجاد داده گُل‌پسری
که گُل، زبانِ مَلَک ریختند در قدمش
اگر غلط نکنم مدحِ انبیاست کمش
درودِ اهلِ وِلا بر شبِ ولادتِ او
سلام داده رسولِ خدا به حضرتِ او
سپاهِ علم کشیدند صف به خدمتِ او
عنایت و کرم و لطف و جود، عادتِ او
سَحابِ یکسره بارنده‌یِ علوم است این
محیطِ نور و شکافنده‌یِ علوم است این
تمامِ علم ز دریایِ فضلِ اوست نَمی
تمامِ جود ز یک بَذلِ دستِ او کرمی
تمامِ مُلکِ خداوند بَهرِ او حرمی
تمامِ دَهر ز عمرِ عزیزِ اوست دَمی
به نقشِ صورتِ او، صورت‌آفرین نازد
به زُهد و طاعتِ او زِینُ‌العابِدین نازد
به ماهِ عارض و حُسنِ جمالِ او، صلوات
به حُسنِ خُلق و به حُسنِ خِصال او، صلوات
به مام و باب و به آباء و آلِ او، صلوات
به علم و دانش و فضل و کمالِ او، صلوات
چنان به پاسخِ دُشنام، خُلقِ او نیکوست
که خَصم می‌شود از فیضِ یک نگاهش دوست
امیرِ عالم و بیلِ رعیتش بر دوش
به شوقِ زمزمه‌اش عرشیان سراپا گوش
زَنَد ز منطقِ او بَحرِ علم و دانش، جوش
صدایِ یا رَبِ او از مَلَک سَتانَد، هوش
درودِ شخصِ پیمبر، نثار باد بر او
سلامِ حضرتِ پروردگار باد بر او
ولایتش سند و ثبتِ دینِ کاملِ ماست
گُلِ محبتش آدم‌کننده‌یِ گِلِ ماست
به روزِ حَشر، وِلایش تمامِ حاصلِ ماست
مزارِ او نه به خاکِ بقیع، در دلِ ماست
زَهی کرامتِ آن شهریارِ عالم را
که برگزیده به مدح و ثناش، میثم را
