بلای نعش تو پسرم می‌خورم زمین
[ سید محمد جوادی ]- 4.8K
- 2
- 0
بالای نعش تو پسرم می‌خورم زمین آتش گرفته این جگرم می‌خورم زمین مویم سپید گشته چنین قد کشیده‌ای حق دارم ای پسرم، پدرم می‌خورم زمین دست خودم نبود که با زانو آمدم پیچیده درد در کمرم می‌خورم زمین با پهلوی شکسته‌ی تو زنده می‌شود داغ مدینه در نظرم می‌خورم زمین
