اَمَّن یُجیب رو لبت، حرفِ رفتن می‌زنی

اَمَّن یُجیب رو لبت، حرفِ رفتن می‌زنی

[ احمد واعظی ]
اَمَّن یُجیب رو لبت، حرفِ رفتن می‌زنی
می‌خونه با زینبت مادر تو عُمرِ منی 

ای تاجِ روی سرم، ای ماهِ آسمونی 
بگو عزیز مادرم، بگو پیشم می‌مونی

چرا حسن بی‌قراره؟ مثالِ ابرِ بهاره
هی اسم کوچه میاره وای مادر 

چرا زِ ما رو می‌گیری؟ 
یه دست به بازو می‌گیری
یه دست به پهلو می‌گیری وای مادر 

ببین که زینبَت چقدر پریشونه 
 بیا یه بار دیگه موهامو کن شونه

گریه نکن که قلبمو می‌سوزونی
بگو که پیش من دوباره می‌مونی 

(ای آه و واویلا)۲
(نرو مادر یا زهرا)۲

مرغِ مهاجرِ من، داروندارِ حیدر 
نرو به خاطر من ای خونه‌دارِ حیدر 

انقدر نگو از دوری، مرا ناخوش می‌کنی
با خنده‌های زوری مرا دلخوش می‌کنی 

مَرو مَرو ای حبیبم، بدون تو من غریبم 
ببین که غم شد نصیبم یا زهرا

دلم فقط به تو بنده، نمی‌مونم بی‌تو زنده 
پیشِ تواَم شرمنده یا زهرا 

نِگَر دَمی به اشک و این آهم کن 
کی غیر تو برای من می‌شه مرهم 

می‌کنی کارِ خونه رو دیگه زوری 
بمیره حیدرت نبیندت اینجوری 

(ای آه و واویلا)۲
(نرو مادر یا زهرا)۲

ای مادرِ جوونم، منم نورِ دو عِینت
مادرِ قَدکمونم ببین منم حسینت 

کنار تو می‌شینم بگو قصه چی بوده
نمی‌تونم ببینم که صورتت کبوده 

نگو دیگه داری میری، از زندگی دیگه سیری
جوونی تو نگو پیری ای مادر 

بگو به من غصه‌ها رو، ماجرای کوچه‌ها رو 
بگو به من کربلا رو وای مادر 

من اسم کربلا رو از تو شنیدم
گفتی تو مادرم که تشنه جون میدم

گفتی یه دخترم شبیهته خیلی 
گفتی که مثل تو می‌شه رُخش نیلی

(ای آه و واویلا)۲
(مَرو مادر یا زهرا)۲

یا زهرا یا زهرا یا زهرا...

نظرات