زینب عفیفه ایست که در راه عصمتش...
(عباس می‌دهد، نخ معجر نمی‌دهد)۲
(لبیک یا ارباب یا داعی‌الله)۲
(قتیل العریان یا اباعبدالله)۲
(روزِ عاشورا، کُشته از جفا)۲
(یا صاحب الزمان، آجرک الله)۲
(بنت الزهرایم، کوه وقارم)۲
هدیه برایت، دو لشکر دارم
(در راهِ اسلام، میزنن شمشیر)۲
(امیری حسین و نعم الامیر)۳
(مانند نجمه، کُن رو سفیدم)۲
(اما چون رباب، ام‌الشهیدم)۲
با عشق تو خورند، از کودکی شیر
امیری حسین و نعم الامیر...
حسین...
حسین، وای...
زینتِ دوش نبی، روی زمین جای تو نیست
خاک و خاشاکِ زمین، منزل و مأوای تو نیست
خاک عالم به سرم، کز اثر تیغ و سنان
تنگ غروبه، بالای گودال خواهری سینه می‌کوبه
دم غروب کربلا، سر تو رفت رو نیزه‌ها
سری که قاتلت برید، جلو چشم من از جفا
