
بیسبب نیست شب جمعه، شبِ رحمت شد مادری گفت حسینجان، همه را بخشیدند نه ذوالجناح دگر تابِ استقامت داشت نه سیّدالشهدا بر جدال طاقت داشت هوا زِ باد مخالف چو قیرگون گردید عزیزِ فاطمه از اسب سرنگون گردید بلندمرتبه شاهی زِ صدر زین افتاد اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد