امشبی را شه دین در حرمش مهمان است مکن ای صبح طلوع حسین، حسین، وای عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است مکن ای صبح طلوع پدر خاک کجایی، پسرت خاک نشد مادر آب کجایی، پسرت آب نخورد