(حسین از کَرَم انتخابم کُنَد)۲
غلام غلامش خِطابم کُنَد
گدای درِ خود حسابم کُنَد
بهشتم بَرَد یا عذابم کُنَد
به عشقش اسیرم اسیرم اسیر
امیری حسینُ و نِعمَ‌الاَمیر
حسین، یا حسین، یا حسین، یا حسین
منم عارِ او، او بوَد یار من
ز لطف و کرامت خریدار من
نبودم که او بوده دلدار من
غمش شد انیس دل زار من
(از آن دم که مادر مرا داده شیر)۲
امیری حسینُ و نعمَ الاَمیر
حسین، یا حسین، یا حسین، یا حسین
به سردار بی لشکر کربلا، به سرهای لب تشنه‌ی سر جدا
به قربان زیر ثم اسب‌ها، به خونی که شد خونبهایش خدا
به جسمی که او را کفن شد حصیر
امیری حسینُ و نِعمَ‌الامیر
