منو عاشق کن، عاشقی که مجنونه

منو عاشق کن، عاشقی که مجنونه 
منو بندم کن همیشه تو این خونه
هنوزم اسمت دلمو می‌لرزونه

ابی‌عبدالله، عزیزدلم آقا...

گرفته با گریه به تو، دلم جَلا
بلا کشیدی، البَلاءُ لِلْوِلاء
خیلیا با همین نوا تو روضه‌ها
راهی شدن زیارتِ کرب‌و‌بلا

کربلا کربلا...

این دل تنگم، عقده‌ها دارد
گوییا میل کربلا دارد

ای پناه میده به منِ زمین‌خورده
به‌خدا اسمت گریه‌‌مو درآورده
هر کی می‌میره، تو حرمِ تو بُرده

ابی‌عبدالله، عزیزدلم آقا...

اون همه جونی که میومد به لبو
اون همه روضه رفتنای هر شبو 
گریه می‌کردن همه‌‌شون تا روضه‌خون
می‌گفت دو خط زبون حالِ زینبو 

اگر کشتن چرا خاکت نکردن؟
کفن بر جسم صد چاکت نکردن؟
اگر کشتن چرا آبت ندادند؟

ابی‌عبدالله، عزیزدلم آقا...