آه از غم گلدسته‎‌ی غربت نصيبت

آه از غم گلدسته‎‌ی غربت نصيبت

[ میثم مطیعی ]
آه از غم ِ گلدسته‌ي، غربت نصيبت 
از دل شكسته گنبد و، صحن غريبت 

دل‎تنگم آه اي سامرا 
دل‎تنگه آن صحن و سرا 

اي‎كاش و مي‎خواندي مرا 
با هر نسيم از صحن تو، عِطر عجيبي مي‎وزد 

از گوشه‎ي سرداب تو، اَمَّ يُجيبي مي‎وزد 
دل‎تنگم آه اي سامرا 

******** 
شد آينه دار ِ بقيع، اين صحنِ ويران 

از اين جفا جان‎هاي ما، گَشته پريشان 
آه از ستم، آه از جفا 

در حق آل مصطفي 
نِفرين به قوم بي‎وفا 

نام تو سُرَّمَن رأي 
اما نشاند درد و غم 

آخر خدايا تا به‎كِي 
زائر ندارد اين حرم 

دل‎تنگم آه اي سامرا 
****** 

اِبن الرضاي ثانيه، هاديه اُمت 
اِذني بده تا بي‎قرار، آيم به سويت 

مولا امام عسكري 
بر اين گدا بُگشا دَري 

اينَك من و چشم تري 
خود توشه‎ي راهم بده 

بارِ گناهم را نبين 
بر اشك و آهم كن نظر 

روي سياهم را نبين 
مولا امام عسكري 

*********

نظرات