گذرم به درِ خانه ات افتادحسین

[ (گذرم تا به درِ)،
 خانه‌ات افتاد حسین ]۲

(خانه آباد شدم)۳
خانه‌ات آباد، حسین

(چه کسی گفته که در، عالم والاست بهشت)۳

(هر کجا نام حسین است)۳،
همان جاست بهشت

[ خاکسترم میخوام که مُطَلیٰ بشم
پیشِ تو نوکری کنم، آقا بشم

حالا که بی‌پناهم و طوفان‌زده
(میشه منم تو کشتیِ تو جا بشم)۲

خونه خرابه عشقم و آبادم
در بند روضه‌هاتم و آزادم

خیلی مرام گذاشتی برام آقا
میدونم...

من خوبی و نمیبیرم از یادم
مردی کن و چراغ راهه من باش

(تو بی‌پناهیا پناهه من باش)۲
( ارباب حسین )۶  ]۲

من حقِ روضاه‌هات و نکردم اَدا
هیئت میام ولی نه مثه اَوَلا

من داد و قالم از عملم بیشتره
(جای تو من شدم به خودم مبتلا)۲

خوبه به جای اینی که مشهور شم
با شهرتی که دارم ازت دور شم

فکرِ رضایتِ تو فقط باشم
ای ارباب...

(تا با غلام سیاهه تو محشور شم)۲
نوکر خوبه که باشه فکر فردا

تو بی‌پناهیا پناهه من باش
(ارباب حسین)۶

یاد زیارتِ زیرِ بارون بخیر
یاد حرم با چشمای گریون بخیر

ممنونِ لطفِ مادرتم یاحسین
(شد پا ضریحت عاقبتامون بخیر)۲

روضه سراغ دارم که هزار ساله
کُلِ بساط روضه شده ناله

هر کس که پای هفتگی روضه‌ست، میدونه
(شب‌های جمعه فاطمه گوداله)۲

[ فریاد میکشه غریب مادر
(هی داد میکشه غریب مادر)۲ ]۲

(ارباب حسین)۶

به اَبی اَنتَ وَ اُمی یامَظلوم
حسین، حسین...