نه ذوالجناح دیگر تاب استقامت داشت

نه ذوالجناح دیگر تاب استقامت داشت ...
نه سید الشهدا بر جدال طاقت داشت ...
هوا ز باد مخالف چو قیرگون گردید...
عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید...
بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد...
اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد ...
أَلسَّلامُ عَلَى الشَّيْبِ الْخَضيبِ، 
أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّليبِ، 
 أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ،
از حرم تا قتلگه زینب صدا می زد حسین ...
دست و پا می زد حسین ...
او می دوید و من می دویدم ...
او سوی مقتل ، من سوی قاتل ...
او می نشست و من می نشستم ...
او روی سینه ، من در مقابل ...
او می کشید و من می کشیدم ...
او خنجر از کین ، من آه از دل ...
او می برید و من می بریدم ...
او از حسین از سر ...