دوباره خورده زمین مثه عباس نوکرش

دوباره خورده زمین مثه عباس نوکرش

[ روح الله رحیمیان ]
دوباره خورده زمین مثل عباس نوکرش
شفای مادرمو می‌گیرم از مادرش

شد شد، نشد میرم کربلا
پیش عموم اباالفضل، می‌زنم زیر گریه
شد شد نشد میرم روبرو
ضریحش داد می‌زنم تو رو جون رقیه

مادرم دلش برات تنگ شده
من برا خودم که چیزی نمی‌خوام
گریه ‌ام کار داده دستم دوباره
اومدم صدات کنم گرفت صدام

(حسین جانم)

پدرم بود که منو غلام خونه‌ات کرده
انقده دلش می‌خواد به کربلات برگرده

دل دل نمی‌کنم اربعین
نمی‌خوام جا بمونم، که میشم بیچاره‌ها
دنیا یک سفر کربلا با پدر و مادرم، به من بدهکاره‌ها

به ما یاد دادن اینو از بچگی
زیارت قشنگه خونوادگی
همه‌ی خیر در خونه توئه
با زیارت میشه بیمه زندگی
****
به امام رضا میگم حرفامو
آخه بهتر می‌دونه دردامو
اربعین نزدیکه و آشوبم
میشه آقا بزنی امضامو

اگه مردم چی؟
اگه قبل اربعین چشامو بستم چی؟
اگه مردم چی؟
همه رفتن، پس من که دلشکسته‌م چی؟

اشکامو ببین
من فقط یه کربلا ازت می‌خوام همین
اشکامو ببین
نکنه دوباره جا بمونم اربعین

به رقیه میگم از جاموندن
آخه جاموندنو درکش کرده
کاش منو تو کربلا خاک کنند
حیفه آدم از حرم برگرده

دل وا موندم
بی‌قراره از همون سالی که جا موندم
اگه دل‌خونم
خسته‌ام بس که یه کنج از حرمو خوندم

یه کنج از حرم بهم جا بده
دلم تنگته خدا شاهده
هوای حرم هوای بهشت
ببر کربلا به جای بهشت

(یه حرم فقط رفیق با معرفت)
****
(آقا از اون سرزمین، بذار سهم من باشه اربعین)
(آه ای دل آروم بگیر، حسینی بمون حسینی بمیر)

آقا بمیرم برات بمیرم برات بمیرم برات

نظرات