ای که در باغ ولاء منصب سقا داری ماه طاهایی و در دیدهی ما جا داری تو اباالفضلی و ایثار برازندهی توست هرچه خوبان همه دارند تو تنها داری بوسه باران یدالله شده آن بازوی تو هم پسر خواندگی از حضرت زهرا داری کمترین مزد وفاداریت این است که دوست که تو هم پای حسین نقش به دلها داری یا ابوفاضل مدد(۲) ای بلا جوی کربلا عباس ساقی دشت نینوا عباس چشمهایی که به رهت مانده مشک بر دوش خود بیا عباس عباس من(۲)