کاروان حسین آمده کرب وبلا

(کاروان حسین آمده کرب وبلا) 2
تا دهد جان و سر به پای قالوا بَلی

(همرهِ خواهرش اکبر و اصغرش) 2
(فغان و واویلا فغان و واویلا)

ناله‌ی کودکان، رسیده بر آسمان
آهِ جان‌ سوزشان، برده زِ دل‌ها امان

دختِ شاهِ عرب، شده در تاب و تب
(فغان و واویلا، زین ماتمِ عُظمی) 2

کاروانی پر از، گل زِ گلستان عشق
همه آماده بر، درگَهِ سلطانِ عشق

قاسم و اکبر و اصغر سیمین لقا
ساقیِ تشنگان، زاده‌ی شیرِ خدا

(فغان و واویلا فغان و واویلا)
****
(اگر‌چه این سفر باشد خدایی
ولی آید از آن بوی جدایی)