واویلا داغ سنگینه ازغمت میگم

واویلا داغ سنگینه از غمت می‌گم 
روضه‌ات و از زبون گریه‌های پدرت می‌گم

کار دشواره ولی هر جوره این‌بار 
از تشییع و تلقین پیکرت می‌گم

إسمع إفهم بازوهاتو هی تکون می‌دم 
جون می‌دم جون می‌دم
إسمع إفهم تو رو به خدا نشون می‌دم 
جون می‌دم جون می‌دم
 
با گریه‌هام غسلت می‌دم با خونابه پاکت می‌کنم
دم اذون مغربه با مادرت خاکت می‌کنم

(دفنِ تو دفن اوّله بشکنه دست حرمله)۴

حتّی فکرش می‌ده آزارم، می‌ده آزارم
بچّم و به جای گهواره توی قبر می‌ذارم

خاک می‌ریزم تاب نمی‌آرم
داغ چند عزیزم و از ظهری آخه بشمارم

سخته داغت حلالم کن منو فرزندم شرمندم، شرمندم
سخته داغت ای شهید بی هماننده شرمندم، شرمندم

این سخت‌ترین لحظه‌ی منه، نماز میّت رو می‌خونم
نترسیا من کنارتم تا صبح پیش بچّم می‌مونم

(کشته منو این هلهله، بشکنه دست حرمله)۲

طفل خود را طرف لشکر نامرد گرفت
زخم پیشانی او را عرقی سرد گرفت

رو زد آب بگیرد، آب ندادند دل مرد گرفت
حرمله خیر نبینی جگرش درد گرفت
***
آب فرات بسته شد
فاطمه دل شکسته شد

واعطشا بکربلا

و صلّ الله علی الباکین علی الحسین