علی یک راه که سعادتو باهاش داری

علی یک راه که سعادتو باهاش داری

[ امیر برومند ]
علی یک راه، که سعادتو باهاش داری
اینه که تو اهل دیاری
به امام حسین آقا داری

شاعر واسه ارادت به شاهی
گفته یارا گوشه نگاهی
به دل بی‌چاره پناهی

دوستت دارم ابی‌عبدالله، یا ثارالله
می‌میرم برای تو، من به‌ والله
نوکر شما شدم شُکراً لِله
ابی‌عبدالله...

تو روبه‌راهم کردی وقتی نگاهم کردی
مثل طیّب رضایی سر به راهم کردی
دلم رو بردی ارباب، منو دیوونت کردی
مثل سیّد ذاکر منو نوکر خونه‌‌ت کردی

یا حسین غریب مادر تویی ارباب دل من
یه گوشه چشم تو بسّه واسه حل مشکل من

می‌شنوم صدای پاتو رو زمین قدم می‌ذاری
صدای رقیّه میاد عمو‌جون کِی آب میاری

فانی همه‌ی عشقای این دنیا
عشقی که می‌مونه پابرجا 
عشقِ رقیه به سقّا

نامی که درمون همه‌ی درداست
کلید قفل‌های این دنیاست
نام بی‌همتای عباس

دوسِت دارم یا ابوفاضل، علی شمایل
اسم تو آقا‌جون حک‌ شده بر دل
بیرق یا عباس نور محافل

یا ابوفاضل، یا ابوفاضل...

تو بهترین سرداری مثل علی کرّاری
همه انگشت به دهان وقتی نقاب برداری
تو بهترین شاهکاری شمشیرتو برداری
همه پنهون می‌شن آخه تو حریف نداری

نظرات