این روزا راهم و کردم گم
حیرونم بین همه مردم
یه چیزو خوب می‌دونم امسال
زنده‌ام برا شب سوم
دینم رقیه
نقش رو سربندم حک شده رو، سینه‌ام رقیه
عمری با اسم تو و روضه‌ی تو، عجینم رقیه
آرزومه که یه بار حرمت و ببینم رقیه
به هوش بودم از اول، که دل به کس نسپارم
بریده‌ام ز همه دل، رقیه شد کس و کارم
***
همه عالم زر در دستان رقیه
توی شام بلا، سپهدار رقیه
ابوفاضله که، هوادار رقیه
نوه‌ی علیه، علمدار رقیه
به هوش بودم از اول، که دل به کس نسپارم
بریده‌ام ز همه دل، رقیه شد کس و کارم
****
من که دل دادم و دل بستم
از همه بریدم و خستم
هر چی می‌خوای و ازم بگیر
به محرم برسون دستم
هستم رقیه
یه نگاه به دلم کن، ببین چقدر خستم رقیه
پای کار روضتم و پاکارت هستم رقیه
با دم یا ابالفضل تو، مجنونم و مستم رقیه
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
بریده‌ام ز همه دل، رقیه شد کس و کارم
***
نوه‌ی علیه، بگو ماشاالله
تو خرابه‌ی شام، قیامت شد والله
میگه عمه بهش، هزاران ایوالله
آخرش می‌میرم برا تو انشاالله
به هوش بودم از اول، که دل به کس نسپارم
