انی انا القاسم

(اِنّی أنا القاسم)۳
مِن نسل علی ابن أبی طالب

پسرِ حسنم
آماده‌ی جنگِ تَن به تنم
هر کی مقابله عَموم بایسته گَردَنِشو می‌زنم

مَن تیغِ تیزِ مجتبی نوه‌ی شاه لا فَتی
تو رگام خونِ مرتضی، شاگردِ قمر بنی هاشمم

قاسمم قاسمم...

مدافعِ حرمِ اباعبداللهم
فداییِ پسرایِ ثاراللهم

مَن مَردِ پِیکارم
من شیر نَجلِ حیدرِ کَرّارم
عَلَوی نَسَبَم

از عشقِ حسین به تاب و تابم
بیاید که من قاسمم و فدای عَقیلةُ العربم

من می‌زنم سر از همه به لبم شور و زمزمه
به سرم نام فاطمه شاگردِ قمر بنی هاشمم

قاسمم قاسمم...

مدافعِ حرمِ اباعبداللهم
فدایی پسرای ثاراللهم

حیدر حیدر...

تویی مَطلَع ناب غزل
تویی ذِکر اَحلیٰ مِن عَسل
حسن پسرِ شیر خدا
تویی پسرِ شیر جمل

همیشه گردِ عمویت به حالِ احرامی
به سمت معرکه با یا علی تو اعزامی
همین که تیغ تو در معرکه رجز خوان شد
مقابلِ تو به زانو شد ازرق شامی

شاگردِ عباس هم رزمِ اکبر
میدانِ تسخیرت با ذکر حیدر

تو قاسم ابن الحسنی...

اَبی عبدالله...

تویی شیرِ غران حسن
تویی جانِ جانان حسن
حسن ماهِ تابان علی
تویی ماهِ تابان حسن

شبیه حضرتِ حیدر تو هم غضب داری
تو از علی و حسن، فاطمه نسب داری
تو قاسمی و قسم بر طراوتِ نامت
تو مرد جنگی رو ارث از یل عرب داری

رزمِ تو غوغا تیغ تو بُرّان
وقتِ جنگِ تو سقا گفت ای جان

تو قاسم ابن الحسنی...

حیدر...

تویی وارثِ تیغ علی
تویی نوجوون اما یلی
حسن بانیِ جود و کرم
تویی کَرَم لَم یَزَلی

چه شوکتی، چه شکوهی، نور ایمانی
چه قدرتی، چه قیامی، عجب رجز خوانی
میانِ معرکه خواندی رجز همه گفتند
چه رزمی و چه نبردی، خروش و طوفانی

اخم تو دوزخ، لبخندَت جنت
سر تا پا عشق و پا تا سر غیرت

تو قاسم ابن الحسنی...