امید آخرم حسین

امیدِ آخرم حسین
سایت روی سرم حسین

باعث سربلندیمه
این چشمای تَرم حسین

دل بی‌کس و لطف و عطای خودت
من و دردِ گناه و شفای خودت

نذار دربه‌در جایی دیگه بشم
حالا که اومدم به هوای خودت

تویی خورشید رحمت، به تو عالم محتاجه
نوکری که دل خسته‌ست، به محرم محتاجه

یا حسین ابی عبدالله ...


دستِ من رو رها نکن
از این خیمه جدا نکن

دَرهم مارو بخر حسین
خوب و بد رو سوا نکن

تو کریمی و کارمه در بزنم
تو حریم روضه‌ها در بزنم

کاری دیگه از من برنمیاد
بجز اینکه رو به قَمر بزنم

به خدا که لیلی هم با نگات مجنون میشه
سر سُفرت حاتم هم میاد و مهمون میشه

یا حسین ابی عبدالله ...


وقتی کارت شده کَرم
من هم دائم دمِ درم

دلتنگم یک عنایتی
رؤیامه این شبا حرم

در اصلیِ رحمته کربُبلا
تو دل من حسرت کربُبلا

من بهشتو عوض می‌کنم با حرم
برا من خودِِ جنته کربُبلا

آقا چند سالی میشه که می‌گذره از دیدارت
اربعین بنویس اسم منو جزو زُوّارت

یا حسین ابی عبدالله ...