نگام کن بانوی مظلومه ی من

نگام کن بانوی مظلومه‌ی من 
نگام کن کِشتیه پهلو گرفته 

حسابش رفته از دستم که ماهم 
الان چند روزه که از من رو گرفته 

تو مثل لاله‌ی، سرخی میمونی 
که از رنگش این شهر لاله زاره 

بگو جون علی طاقت میاری 
آخه حیدرکسی جز تو نداره 

از اون شب که تو درداتو نگفتی 
برا من چاهه که تنها رفیقه 

با اون ضربی که کوبید درب به پهلوت 
ندارم شک که زخم تو عمیقه 

مرو فاطمه جان، فاطمه جان 
********* 

تا کی باید تورو گریون ببینم 
گلم دلتنگ روی خندتم من 

اگه حیدر نبود اینطور نمیشد 
برا اون حادثه شرمندتم 

تا یاد کینه‌اش از حیدر افتاد 
لگد جوری به در زد که در افتاد 

میون آتیش و دود و هیاهو 
زیر پاهای مردم کوثر افتاد 

بیاد محسنم میسوزم هر دم 
دلم قد همه دنیا گرفته 

خدا لعنت کنه گلچینیو که 
گل نشکفتمو از ما گرفته 

مرو فاطمه جان، فاطمه جان 
********* 

خیالت راحت ای خانومه خونه 
وصیت‌های تو یادم میمونه 

حواسم به لب‌های حسین هست 
نمیزارم یه شب تشنه بمونه 

ولی تو کربلا ما بین گودال 
لباش از فَرط خشکی میشه صد چاک 

میبینم که داره جون میده اما 
جلو چشماش میریزن آب و رو خاک 

تورو میبینم اونجا بین مقتل 
که با هر ضربه‌ی شمر میری از حال 

همون پیراهنی که دوختی واسش 
سرش دعوا میشه، بالای گودال 

************