کار دنیا رو می‌بینی فاطمه

کار دنیارو می‌بینی، فاطمه
چجوری با من و تو تا می‌کنه 

تا می‌خوایم یه کم با هم حرف بزنیم
زخمای تنت دهن وا می‌کنه 

خنده‌های تو همه دلخوشیمه
من همون علیِ خوشروی توام

به خدا درد تو هم درد منه
نگران زخم پهلوی توام

با خودم می‌گم کی فکرشو می‌کرد
یه روزی تو از علی رو بگیری

تو زنِ جوون خونه‌ی منی
مجبوری که دست به پهلو بگیری

نزدیکِ سه ماهه از خونه‌ی ما
صدای بگو بخند نیومده

نفست بند اومده اما هنوز
خونِ زخم سینه بند نیومده

دل نازکت رو با زخم زبون
از همون روز عروسی نیش زدن

چشم نداشتن ببینن با هم خوشیم
خونه زندگیمونو آتیش زدن

غصمو به کی بگم، نمی‌دونم
حق داره دلم اگه آهی داره

غصم اینه می‌دونستن همشون
این خونه بچه تو راهی داره

(یا فاطمه، یا زهرا)۳