مستیِ دریا، دوباره زده بالا توی جذر و مد میگه، به گمونم اومده ماه سکهی دنیا رو زدن به نامِش پس واسه چی نگم سُلطان، واسه چی نگم بهش شاه سلسلهی، سبز ضریحش از بادِ لب، به لب ضریحش گلدسته نخل، رطب ضریحش اینو میگن ضائرها به همدیگه که مونده تا خدا، یه قدم دیگه واسش چی بهتر از این، بگم دیگه علی علی علی علی آقا امام رضا...