اگه راهم دوره دلم امّا پر نوره

اگه راهم دوره دلم امّا پر نوره از نورِ گنبد
دل من پر زد یار صبرم سر اومد یار کی میرم مشهد؟

آخه هم صحبت می‌خوام، یه کنج خلوت می‌خوام گریه بشم ببارم
غصه از یادم میره دلم آروم می‌گیره پا تو حرم می‌ذارم

جونم ای جونم آقا
بی تو سرگردونم آقا

خوشبخت دو دنیام که آقام آقای بهشته
کِی فکر بهشتم؟ حرمش صد تای بهشته

چه سبک‌بالم چه خوش احوالم تو سرای حضرت سلطان
زائر و خادم روز و شب دائم همه گرم ذکر رضا جان

بی تو خیلی بیچاره‌م
زندگیمو از تو دارم
جونم ای جونم آقا
بی‌تو سرگردونم آقا...

باز امونم دادی سر و سامونم دادی ای مهربون یار
شب میلاد اومد دل تنگ من پر زد از شوق دیداد

سفره‌ی دل وا کردم یه جایی پیدا کردم گوشه‌ی صحن و سرات
یه بغل اشک و آهم باز آوردم همراهم درد دل‌هامو برات

ماه و خورشیدم
آقا آخرین امیدم آقا
جونم ای جونم آقا
بی‌تو سرگردونم آقا...

صحنت خونمونه جایی مثل خونه نمیشه
آغوشتو باز کن به روی من مثل همیشه

سحر اومد باز خبر اومد باز که شلوغه پنجره فولاد
همه حیرونن همه گریونن یه مریضو آقا شفا داد

چشمام خیسه بارونه
می‌زنه نقاره خونه
جونم ای جونم آقا
بی‌تو سرگردونم آقا...