دوباره گرفته دل بهونه تو

دوباره گرفته دل بهونه تو

[ حسین ستوده ]
دوباره گرفته دل بهونه‌ی تو
بهونه‌ی مِهرِ مادرونه‌ی تو

چی میشه برای گریه جای زمین
سرم رو بذارم روی شونه‌ی تو؟ 

مادر مادر، آغوشِ تو بازه
نگاهِ تو دنیامو می‌سازه

محتاجم به، نوازشای تو
می‌گیره دستامو دستای تو

تَمَنّای، دلِ خونم
نَفَس کشیدنم رو به تو مَدیونم

ندارم از تو بالاتر
بهشتم کَفِ پاهای توئه مادر

أُمُّنا یازهرا، أُمُّنا یازهرا...

(یه عُمره رو دوشت، بوده زحمتِ من) ۲
همیشه تو اذیت شدی بابتِ من

روزایی که هیچ‌کس غُصّه‌هامو ندید
(نشستی عزیزم پای صحبتِ من) ۲

ممنونم که، همیشه باهامی
تو روزای سختم تو همرامی

مهرت مادر، مَرهمِ زخمامه
اسمِ تو آوای رو لب‌هامه

دل و جونم، فدای تو
همیشه پشتِ من بوده دعای تو

می‌میرم من، برات آخر
بهشتم کفِ پاهای توئه مادر
****
اِی که مرا خوانده‌ای راه نشانم بده..

نظرات