
با پَر و بالِ عاشقی میپَرم من تو آسمونا به هوای حرم حرمِ تو، حرمِ علی تو مشهد با تو زائرِ نجفِ حیدرم ماهِ هشتمِ مصطفی، ماهِ هفتمِ مرتضی پارهی تن فاطمه، (یا اَبَاالحسنِ الرضا)۲ موی تو دامِ دلِ دیوونهمه روی تو روی خدای جَلیه خودِ علی با دیدنِ تو میگه: خودِ خودِ خودِ خودِ علیه بدونِ ولایتِ تو کافرم من تویی امید اوّل و آخرم کَرمِ تو کرمِ خدا تو عالم کرمِ خدایی خدای کرم خاکِ راه تو توتیا، یه نگاهِ تو کیمیا پارهی تنِ فاطمه، (یا اَبَاالحسنِ الرضا)۲ کفِ حَرمتو که بوسه زدم گوشهی لبام هنوز عسلیه کسی که دیده کَرمتو میگه: خودِ خودِ خودِ خودِ علیه دیگه به همهی سلاطین سَرَم من با مدالِ نگاه تو سَرورم منِ بیچاره خاکِ خاکم، تو خورشید نکِشی سایهتو یهوقت از سرم ولی نعمتِ مؤمنا، یَمِ فاطمیِ خدا پارهی تن فاطمه، (یا اَبَاالحسن الرضا)۲ جایی ننوشته که بَدا نیان! عطای خدا بیمعطّلیه تو آسمونا ملائکه میگن: خودِ خودِ خودِ خودِ علیه موی تو دامِ دلِ دیوونهمه روی تو روی خدای جَلیه خودِ علی با دیدنِ تو میگه: خودِ خودِ خودِ خودِ علیه به فدای یه تار موی جوادت جون خودم و پدر و مادرم بیتو تو همهی صَفا آخرم با تو تو صفِ اولِ محشرم میگیرم ازت ای آقا، یه زیارت کربلا پارهی تن فاطمه، یا اَبَاالحسنِ الرضا شهدا همه تو سپاه تواَن ولایتِ تو یاورِ ولیه عصمت تو خودِ خودِ فاطمهست هیبتِ تو خودِ خودِ علیه