
(شَمسُ الضُحیٰ و نور خدای سبحان، سلطان نِعمَالاَمیرِ رعیتای ایران، سلطان)۲ منم که به لطفِ روزیِ تو قد کشیدم یه عمر نمکِ محبتِ تورو چشیدم یه عمر چیزی از تو من بجز کرم ندیدم، رضا (من زندگیمو پای ولایتت میذارم به غیر تو پناهی ندارم)۳ (شَمسُ الضُحیٰ و نور خدای سبحان، سلطان نِعمَالاَمیرِ رعیتای ایران، سلطان)۲ (الله اکبر به این شکوه صحن و مرقد میگیره خورشید نورش رو هر روز از این گنبد)۲ تویی که تو کل زندگی هوامو داری تویی که حساب درد و غصههامو داری تویی که همیشه با خودت دوامو داری، رضا تو که حقیقتِ «یا مَنْ اِسْمُهُ دَوایی» خودت به دردِ عالم شفایی (من زندگیمو پای ولایتت میذارم به غیرِ تو پناهی ندارم)2 پیرهن سیاه و شال عزا رو از تو دارم این «یا حسین» و این گریهها رو از تو دارم نگات از کارِ عالم گرهگشایی کرده صفات دل شیعه رو امام رضایی کرده دعات همه عاشقارو کربلایی کرده، رضا (بخاطر همین عشق همیشه زیرِ دِینم به لطف تو هلاک حسینم)۲ حسین حسین حسین ...