تو نگاه می‌کنی قلب پُر سوزمو

تو نگاه می‌کنی قلب پُر سوزمو
من همونم که با روضه می‌سوزمو
دَمِ مغرب چشام از غمت تر می‌شه
به تو تحویل میدم گریه و روزه‌مو

ربَّ شهر رمضان، دلم میگه حسین‌جان
ربَّ شهر رمضان، دیوونتم به قرآن

باز اومدم به دعوتِ اباعبدالله 
دین و دنیامه هیئتِ اباعبدالله 
کاممو با تربت تو روضه‌ها وا کردم
دیوونم کرده تربتِ اباعبدالله

اباعبدالله اباعبدالله... 
****
همه دار و ندارم فقط روضه‌ته
به‌خدا که بهشت بی تو بی‌قیمته
توی این مکتب و پای این منبرم
به‌خدا عِلم تو، بهتر از ثروته

مادرم اسم تو رو همیشه خوند تو گوشم
یادم داد واسه غمت پیرهن سیاه بپوشم

خوشبختی یعنی نوکرِ اباالفضلم
مدیونِ لطفِ مادر اباالفضلم 
با غمت تو روضه‌ها قد کشیدم من
از بچگی پا منبرِ اباالفضلم

اباعبدالله اباعبدالله... 
****
با تو باشم به من خیلی خوش می‌گذره
کَرَمت از گناهای من بیش‌تره
من هرجا باشم قبله‌مه کربلا
حرم تو به کلّ جهان محوره

آقاجونم کی به جز خدا تو رو شناخته
اصلا دنیا رو برا نوکریِ تو ساخته

دنیا باارزش می‌شه وقتی تو باشی
خوش به حال هر کسی که تو آقاشی
خیلی می‌چسبه بعد از این‌که افتادیم
زیر ایوونش یا علی بگیم پاشیم

اباعبدالله اباعبدالله...