
ابریه هوای چشمام با غمی که نا تمومه رو دلم مونده یه حرفی عمریه بغض گلومه مادر ما حرم نداره حتی یه زائرم نداره اخه چه جوری میشه اروم بگیرم حق بده بی قراری کنم اخه نمیشه کاری کنم حق بده از داغ این غربت بمیرم پس کی میشه که روزگار با دردای دلم بسازه پی کی میشه که پسرت بیاد برات حرم بسازه وای مادرم وای مادرم همیشه سنگ صبوری برای تموم دردام همه ارزومه مادر که بشم شهید گمنام میبینی پر شکسته شدم به خدا دیگه خسته شدم الهی هیچکی اینجوری تنها نشه الهی که شهید بشم و پیش تو رو سفید بشم و تا اخر دنیا قبرم پیدا نشه محتاج تو ام همه خواهشم دعای خیر شماست محتاج تو ام مگه من کی و دارم به غیر شما تموم درد و غما رو میبرم یه دفه از یاد لحظه ای که میرسم باز روبرو پنجره فولاد روزمی اگه نشد که برم یه شب جمعه سمت حرم خدا الهی سلطان و نگیره نجف و کربلا رو دارم وقتی امام رضا رو دارم گدا زا این خونه دس خالی نمیره سلطان منه که ازش همیشه کربلام و میخوام سلطان منه که همیشه سر پناهه برام بی تو میمیرم بی تو میمیرم