
پیمبر یعنی حسین و حیدر یعنی حسن چه شیرینه این سخن، برادر یعنی حسن بعد علی و زهرا، حسن بزرگمونه اینقده بازه سفرهش، رزقمو میرسونه فهمیدی پس تو عالم، پای کی در میونه تو قیامت قطعاً حسن رو منبر میره تیغشو برمیداره، عایشه درمیره اینقده جذبه داره موقع راه رفتن ابیعبدالله دو قدم عقبتر میره