ضربه رو برم که بی تردیده

(ضربه رو برم که بی‌تردیده
یه غضب کنه زمین لرزیده

(تو جمل صدای جیغ و ناله
واسه کیه اینقده ترسیده؟)۲

(چه یلی به‌به، ضرب العجلی به‌به)۲
دست و سر میزنه بی‌معطلی به‌به

پای هر ضربش داعم وسط میدون
سینشو میده جلو میگه: علی به‌به

(نعره‌هاش جلیه، به‌به عجب یلیه)۲
این صدای غرش شیر نرِ علیه

عین بی‌عقلیه جنگیدن باهاش خدایی
یه تنه کل سپاه والی الولیه

یا حسن یا کریم...)۲

(طلحه بدجوری شده آشفته
داره سکته می‌کنه می‌افته)۲

وقتی که حسن می‌تازه حیدر
مطمعناً به حسینش گفته

(صدر زین به‌به، میزنه کمین به‌به)۲
(داداشت حسن چه می‌کنه ببین به‌به)۲

می‌بینی حالا قطع بر یقین بابا
(شتر فلانی می‌خوره زمین به‌به)۲

اینقده دلیره دشمنو کرده خیره
نحوه‌ی جنگیدنش خدایی بی‌نظیره

داره هی نشون میده که اومده به میدون
انتقام سیلی فاطمه رو می‌گیره