یا اباعبدالله، یا اباعبدالله سر پیراهن تو گریهی ما را درآوردند میان این همه کُشته چرا تنها تو عریانی خبر داری پس از تو، من به کوچه گردی افتادم شاگردهایم سنگ بارانم نمودند از چهرههای آشنا چیزی نگویم در کوچههای کوفه ناموست زمین خورد دیگر شبیه مجتبی چیزی نگویم آه اباعبدالله، آه اباعبدالله ***** افتادی ز صدر زینُ با صورت خوردی زمینُ رو سینهات شمر لعینُ آه اباعبدالله، آه اباعبدالله خیمهی زینبو سوزوندند آب به لبهات نرسوندند سنگ زدند، سرو شکوندند آه اباعبدالله، آه اباعبدالله ***** زنده بودی، فاتحه خوندند نیزه رو تو تنت شکوندند تا ته گودال کشوندند آه اباعبدالله، آه اباعبدالله بغض و کینه رو شروع کرد نیزه رو تو تنت فرو کرد با پا جسمو زیر و رو کرد آه اباعبدالله، آه اباعبدالله ***** موی سر تورو کشیدو صدای مادرو شنیدو رحم نکرد، سرو بریدو آه اباعبدالله، آه اباعبدالله از سرشون زیاد بودی، کمت کردن کمت کردن، کمت کردن بعد سه روز دهاتیها جمعت کردن جمعت کردن، جمعت کردن تو ماه حرام کشتنت آه اباعبدالله، آه اباعبدالله