زیر بارونم، حس می‌کنم الآن رو به ایوونم
یه دلِ ناقابل دارم که اونم
خونه‌ی آقامه اینو میدونم
سر و سامونم
تا نفسی باشه از تو می‌خونم
اگه تو لیلایی آره مجنونم
منو ببخش که ناقابله جونم
به تو پناه آوردم از غمِ دنیا
هوای دنیا با دلم نمی‌سازه
خونه‌ی تو خونه‌ی مادریمونه
مادر که بچشو بیرون نمی‌ندازه
«یا اباعبدالله حسین اباعبدالله»
شمعِ محفل‌ها
حرارتِ عشق تو گرمیِ دل‌ها
موجِ عشقت رو میزنی به ساحلها
دل به تو دادن دعبل‌ها و مقبل‌ها
بال پروازی
واسِ من دنیای خوبی می‌سازی
حرفامو می‌دونی محرمِ رازی
خدا میشه راضی تو بشی راضی
مثل همیشه ذره پروری کردی
تو بزرگِ مایی بزرگِ دنیایی
اسم تو دنیامون و زیر و رو کرده
یا اباعبدالله چه اسم زیبایی
«یا اباعبدالله حسین اباعبدالله»
