هر کس به کسی یا صنمی نازد و ما هم به غلامیِ رقیّه۲ گر غم به دلت مانده ببر نام حسین و نام نامیِ رقیّه (دلبرم رقیّه، نفس آخرم رقیّه گریهی مادرم رقیّه، سبو و ساغرم رقیّه) ٢ شش دانگ بهشت خودشو داده خداوند به مجانین رقیه اثن لحظه که رو دوش عمو جونش میشینه عرشو می بینه رقیه (آسمون رقیه دلبر عمه جون رقیه کاف حا و یا و نون رقیه بنویسش بخون رقیه) ۲ شهزادهی خیرالنسا۲ رقیهی بنت الحسین دخت شهید سر جدا رقیهی بنت الحسین