بر بلندای فَلَک ذکر ملائک یا علی‌ست
هرکه گوید یا علی در روز محشر با علی‌ست
تاجِ گل‌هایی که بر سقف سَماء آویختند
بَس تماشایی‌ست زیرا که گلِ گل‌ها علی‌ست
خواستگاران فراوان داشت دُختِ مصطفی
از خدا دستور آمد شوهرِ زهرا علی‌ست
*****
علی امام من است و منم غلام علی
هزار جان گرامی فدای نام علی
*****
تشنه بودیم که باران نجف را دیدیم
اشک بودیم که دامان نجف را دیدیم
در نجف مَنقَبَتِ شاهِ خراسان گفتیم
مشهدت آمده سلطانِ نجف را دیدیم
چقدر در حرمت ذکر علی می‌چسبد
ما در این خاک، خراسانِ نجف را دیدیم
بی‌سبب نیست در ایوانِ طلا می‌گردیم
ما در ایوانِ تو ایوانِ نجف را دیدیم
با خودش جامِ تو مستانه شدن هم دارد
بردنِ نام تو دیوانه شدن هم دارد
دلِ ما کاش شود کاسه‌ی سقاخانه
سنگ، ظرفیتِ پیمانه شدن هم دارد
جایِ آئینه و کاشی به خودت غرقم کن
لطفِ تو از همه بیگانه شدن هم دارد
وقتِ نقّاره شده از تو خبر می‌گویند
ها علیٌ بشرٌ کَیفَ بشر می‌گویند
باز در نیمه‌ی شب چشم کسی بینا شد
کودک گمشده در خواب خوشش پیدا شد
