
میروم گاهی خراسان، گاهگاهی کربلا یک طرف شمسالشموس و یکطرف شمسالضحی هر دو تنها، هر دو دور افتاده، هر دو خون جگر کار عشق این است آری اَلبلاءُ لِلولا از علی هر کس نشان دارد به غربت مبتلاست او حسین ابن علی شد، این علی موسی الرضا او جوانان بنیهاشم شهیدانش شدند ای جوانان عجم، جان من و جان شما اصفهان، شیراز، مشهد، فکه، خرمشهر، فاو سوریه، لبنان، فلسطین، کلُّ ارضٍ کربلا **** بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا تشنهی آب فراتم ای اجل مهلت بده تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا