
دلا هواییِه دیار طوسه امشب دوباره مشهدالرضا پابوسه امشب تو حرم امام رضایی تو صحن اسماعیل طلایی انگاری توی کربلایی شلوغه صحن و سرای آقا اومدیم اینجا برای آقا با جون و دل نوکرای آقا پرچم روی گنبد سیاهه اشک ها و ناله همه به راهه دارن میسوزن خدا گواهه مظلوم اماما ، غریب اماما ... بیا جوادم بابا بی حبیب نباشه این دم آخر بیکس و غریب نباشه بیا بشین بالا سر من ببین تو خونِ جگر من بیا که باشی یاور من برس به دادم عزیز بابا نزار شهید شَم غریب و تنها من مثل جدم حسین زهرا اشکم میریزه به روی گونه دلم میگیره واسش بهونه آه و واویلا از این زمونه مظلوم اماما ، غریب اماما ... غریب تر از حسین فاطمه کی دیده این همه رنج و غصه و غربت کشیده عشقش و اِرباً اِربا کردن به بچه هاش هم رحم نکردن به دور خیمه ها میگردن خواهرش و بردن اسارت هستیش و بردن اَشکیا غارت خیلی به زینب کردن جسارت سرش رو نیزه تنش تو صحرا به روی جسمش میتازن اَسبا نه کس و کاری غریب و تنها مظلوم حسین جان ...