مشک پاره‌تو دوتا چشمای پر ستاره‌تو گلِ زخمای بی‌شمارتو می‌بوسم

مشک پاره‌تو
دوتا چشمای پر ستاره‌تو
گلِ زخمای بی‌شمارتو می‌بوسم

خون دیده‌تو
میون اَبروی کشیده‌تو
عزیزم دستای بریده‌تو می‌بوسم

تو رو می‌بوسم که پاشی
نباید از من جداشی
نمی‌ره دشمن به خیمه
تا که...

(علمدار، بازم علم رو بردار
حسین و تنها نگذار
پاشو اباالفضل

علمدار، به اشک چشمای من
داره می‌خنده دشمن
پاشو اباالفضل) ۲

(واویلا ابوفاضل واویلا) ۴

تا سرت شکست
تا بازوی آب‌آورت شکست
تو خیمه قلب خواهرت شکست اباالفضل

بی‌کسِ حرم
بدون تو دلواپسِ حرم
نباشی پاشون می‌رسه حرم

غم زینب کشته ما رو
که جمع کرده دخترا رو
داره محکم‌تر می‌بنده
گره‌های معجرا رو

بعد از تو
اَمون نداره خیمه
تمومه کار خیمه
پاشو اباالفضل

بعد از تو
تنم به غارت می‌ره
حرم اسارت می‌ره
پاشو اباالفضل

(واویلا ابوفاضل واویلا) ۴